Szacunek ze strony lidera to także lepsze zdrowie, samopoczucie, wyższa koncentracja, szybsze ustalanie priorytetów, zaangażowanie w pracę i chęć pozostawania w organizacji. Ale czy liderów uczy się zachowań, które wyznaczają szacunek? Czy tzw. dobre maniery wystarczą i czy są adekwatne, gdy dochodzi do różnic kulturowych?
Czy nie należałoby brać pod uwagę potrzeb psychologicznych i różnic międzykulturowych, by umieć wyrazić szacunek poprzez sposób zwracania się do danej osoby? To chyba jedyna droga do poprawnych zachowań w zróżnicowanym środowisku. Jest to jednak niezwykle trudne, praktycznie niemożliwe – dopóki tego nie zautomatyzujemy. Wszystko może się zmienić, gdy bez wysiłku będziemy mogli sięgać po porady, jak się zachować, a jak nie, formułowane na bazie różnic kulturowych i charakterów między konkretnymi ludźmi.
