W jednych kulturach kupuje się to, co będzie, podczas gdy w innych istotne jest to, co było. W tych pierwszych mówienie o przyszłości – o tym, co możemy razem zrobić – wzbudza zainteresowanie, inspiruje i determinuje decyzje. Z kolei w kulturach skoncentrowanych na przeszłości podstawowe pytania, na które należy odpowiedzieć, brzmią: czy to się kiedyś wydarzyło? Jakie były konsekwencje? Czy klienci byli zadowoleni? Czy mogą nas polecić? Dopiero na takiej podstawie podejmuje się tam decyzje, co dalej. Sama wizja to za mało.
Znalezienie wspólnego języka przy różnicach kulturowych jest bardzo trudne. W grę wchodzą tu nie tylko słowa, ale to, co za nimi stoi: często zupełnie nieuświadomione różnice w mechanizmach decyzyjnych. Porady mogą tutaj wiele zmienić. Wiedza jest tu jedynym sposobem na znalezienie właściwej drogi do porozumienia.
